ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ " ΝΕΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ "

Δημοσίευμα Νέας Επαρχίας 12 Απριλίου


ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ
"Χώρος ελεύθερος και δημιουργικός από την ίδια του τη φύση, το Διαδίκτυο χωράει τους πάντες. Από εκεί πηγάζουν πάσης φύσεως φωνές, υπέρ και ενάντια στο καθετί,
γεγονός που κάνει τους ειδικούς να το αποκαλούν "πάρτι της δημοκρατίας"(ΝΕΑ, 3.4.2011)
Αυτή είναι η μια όψη, η φωτεινή. Υπάρχει όμως δυστυχώς και η άλλη όψη, η σκοτεινή:
Στο ίδιο δημοσίευμα των ΝΕΩΝ (3.4.2011) διαβάζομε "Συκοφαντίες και χαλκευμένα δημοσιεύματα, ψέματα, μύθοι, προπαγάνδα και υπερβολές συνεχίζουν να
διαιωνίζονται, άλλοτε από άγνοια και άλλοτε από στράτευση σε κάποιον ειδικό σκοπό...."

Κρίμα. Κρίμα που οι συκοφάντες, οι ψεύτες και οι χαλκευτές και οι κάθε είδους ανήθικοι και εμπαθείς κηλιδώνουν και διαστρέφουν το νέο και ισχυρό αυτό βήμα της
δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών. Και δυο φορές κρίμα που η θλιβερή αυτή διαστροφή έχει εμφανιστεί και στον τόπο μας.

Περιφρόνηση
Και επειδή οι συκοφαντίες είναι ανώνυμες οι συκοφαντούμενοι βρίσκονται σε δύσκολη θέση. Ούτε στο σκαμνί μπορούν να καθίσουν τους συκοφάντες που
κρύβονται μέσα στο σκοτάδι της ανωνυμίας ούτε φυσικά, διάλογο μπορούν να ανοίξουν με τέτοιου είδους ανθρώπους.
Μπορούν όμως να αντιδρούν οι πολίτες. Πώς; Μα με την περιφρόνησή τους προς τέτοιου είδους θλιβερά δημοσιεύματα. Που συνήθως σερβίρονται με τον
μανδύα της πολιτικής και κοινωνικής - και μάλιστα "προοδευτικής"! - κριτικής. Ευτελίζοντας έτσι και το βασικό αυτό μέσον της δημοκρατίας και της προόδου.
Κρίμα.

Φιλτράρισμα:

Στο στόχαστρο το sitiavendetta. Ή αλλιώς, ποινικοποίηση της έκφρασης με πρόσχημα μεμονωμένες δεοντολογίες για έκφραση, ή αλλιώς λαϊκίστικα φίμωτρα, ή απροκάλυπτα ταγμένες φυλλάδες με μπατσοκρατικές ιδεοληψίες, ή δογματικοί διαιτητές σε καιρούς αμφισβήτησης των αλληλέγγυων αφεντικών τους, ή γεροντοκρατία με καθαρεύουσα. Ή, σου χαλάνε τη βολή που όλα τα χρόνια δεν ανοίγει μύτη στην ‘’απολιτίκ’’ Σητεία και ξαφνικά ‘’δεν το ‘χεις’’ στην αντίκρουση.

Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας, ως γνωστός προπαγανδιστής πασοκόμουλος και όχι ειδησεογράφος , εκτίθεται ενθυμούμενος τις παιδονομικές, ένδοξες εποχές της αστυνομικής του αίγλης.

Η θέση που παίρνεται σ’ αυτό το κείμενο, δεν είναι απολογία αλλά ευκαιρία γνωστοποίησης της αυτοακύρωσης του ρόλου ενός ακόμη γραφιά, στο επίπεδο δηλαδή του κοινωνικού αγώνα που όφειλε να διεκπεραιώνει.

Η νομιμοφροσύνη ομοειδών δημοσιοκάφρων για χάρη των ευεργετών τους, είναι η νάρκωση των συνειδήσεων, η ίδια η ενσάρκωση μιας εγωιστικής κοινωνίας. Συγκεκριμένα, εκπροσωπεί την απειλή για όσους τοποθετούνται εναντίον του γραμματέα του Μπατσόκ Καρχιμάκη, του Βακόντιου (προέδρου της Ένωσης) και άλλων πασοκοθρεμμένων και γενικότερα μοιάζει με γραφιάς-τακτοποιητής όσων ξύνουν χρόνιες, ακούνητες εστίες που τον έθρεψαν.

Η σύμπτυξη απόψεων του δημοσιογράφου με το κράτος, είναι ο άτυπος διορισμός του, ένας ακόμη ουσιαστικά γραμματέας που προσλαμβάνεται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα για να διωχθεί ευέλικτα σε περίπτωση διαταραχής της ηθικής του. Στη δικιά μας περίπτωση όμως, μιλάμε για ένα ολέθριο χόμπι από πλευράς του αρχιγραφιά της ΝΕΑΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ αφού έχει συνταξιοδοτηθεί εδώ και χρόνια λόγω κομματικής σαπίλας. Θα τα αραδιάσουμε εκτενέστερα και παρακάτω..

Αναφέρει η στρατευμένη αυτή φιγούρα, το "πάρτι της δημοκρατίας" από τα ΝΕΑ “που χωρά πάσης φύσεως φωνές”. Προβάλει αντίστροφα όμως παρακάτω "μια σκοτεινή όψη (αυτής της ελευθερίας) που εμπεριέχει συκοφαντίες και χαλκευμένα δημοσιεύματα"..

Συκοφαντία λοιπόν φαίνεται να θεωρεί την πολιτική τοποθέτηση αφού δεν έχει συνηθίσει τον αντίλογο. "Χαλκευμένα δημοσιεύματα, ψέματα και μύθοι", για μας είναι λέξεις σε τιμή ευκαιρίας. Διότι τις αλητοδουλειές των αλληλέγγυών του(τις οποίες θα μπορούσε να αναλύσει καλύτερα), τις ακούμε πρώτα στο δρόμο, στις συνελεύσεις που ποτέ δε θα παραστεί γιατί σφίγγουν το λουρί τ’ αφεντικά, από δεκάδες άνεργων αλλά μάχιμων και μετά τις περνάμε στο χαρτί. Θα μας πεις και ποιοι είναι εκείνοι οι δεκάδες? Οι δεκάδες που αγωνίζονται να οργανωθούν, εκείνοι που παίζουν το τελευταίο χαρτί. Κι εμείς δεν ακούμε όσους μετρούν αρθριτικά στο σκαμπό αλλά στον αγρό. Εκείνους που άργησαν να αντιληφθούν την αλαζονεία των αφεντικών που στήριζαν και που τώρα πήραν το μήνυμα με τη βία, με απλουστεύσεις του "μαζί τα φάγαμε" και τρέχουν όλα τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ να καταστείλουν τη συσπείρωσή μας. (Χρειάστηκε μια γερή πραγμάτωση της αντινομίας του καπιταλισμού(οικονομική κρίση), για να ξεκινήσει η απομυθοποίηση των εθνοσωτήρων αφεντικών που τον συνυπογράφουν).

Προχωρούμε στις φράσεις που χρησιμοποίησε επίσης από τα ΝΕΑ σαν σκοτεινή όψη: "προπαγάνδα και υπερβολές συνεχίζουν να διαιωνίζονται, άλλοτε από άγνοια, και άλλοτε από στράτευση σε κάποιον ειδικό σκοπό…". Αναφέρει τη λέξη "προπαγάνδα" ενώ αν πέσει μια φευγαλέα ματιά στα δημοσιεύματα του, διακρίνονται άφοβα οι δηλώσεις του για τα "επιτεύγματα" του Γ. Παπανδρέου, το ήθος του, τις κοπιαστικές του προσπάθειες.. Την βαθιά του θλίψη λέμε εμείς ως τσιράκι των πολυεθνικών, που φοβάται μην τα κάνουμε Λιβύη.. (να και τα καλά του κακού αλλά πού.. . Οι Άραβες σκανδάλη εμείς enter. Σημειωτέον ότι ο Γ. Παπανδρέου βοήθησε στην καταστολή της εξέγερσης κι εδώ λέγανε για κρίση).

Ποιος παίρνει θέση καθαρά λοιπόν υπέρ της εξουσίας?
Σχετικά με τις "υπερβολές", δηλώνουμε μετάνοια που δεν ξεκινήσαμε νωρίτερα την αντιπληροφόρηση ώστε να δημοσιεύονται οι πελατειακές πολιτικές των αφεντικών με μία ηπιότερη συχνότητα που διασφαλίζει ένα λιγότερο συνωμοτικό προφίλ. Για την "άγνοια" που αναφέρει, θεωρούμε πως η γνώση πάσχει από ηθική. Αυτό σηματοδοτεί τη διαφορά μας από ένα καθεστωτικό (πλεονασμός) δημοσιογράφο, ότι δηλαδή έχουμε την ΙΔΙΑ γνώση πάνω στα γεγονότα, μόνο που αυτός θα τα παρέθετε και με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες αν πουλούσε τη συμμορία του. Για την πιθανή "στράτευσή" μας "σε κάποιον ειδικό σκοπό", λέμε ότι αν θέλει ετούτος και όλοι αυτοί να θεωρούν ειδικό σκοπό την αποτίναξη της εξουσιαστικής σκλαβιάς από τα δικά μας χέρια επειδή οι ίδιοι ονειρεύονται ένα κόσμο όπου ο λάκκος σου είναι η ζωή μου σε μια κόντρα αφεντικών, τότε ναι, υιοθετούμε την επίπληξη. Διότι κάλπικη ηθική, δεν υφίσταται για μας κύριε μπάτσε-γραφιά.Μόνο η συνδιαμόρφωση, η αλληλεγγύη, η άρθρωση της εργατικής μας συνείδησης αλλά όχι αυτή που φορτώνεις σαν ατάκα της αριστεράς ως εύκολη ανταπάντηση για το αναγνωστικό σου κοινό. Το οποίο ποτίζεις με εύπεπτα μηνύματα, στης ησυχίας του τον ύπνο αλά ελληνικά. Είναι τυχαίο που πολιτικές φράσεις οι οποίες υπονοούν συσπείρωση προβάλλονται ως παρακατιανές, ως υπόθεση στο αρχείο, ως αριστερίστικος ψηφοθηρισμός(σ’ αυτό δε θα χες άδικο), ως δεδομένη ήττα αντί πολιτικός λόγος?

Συνεχίζουμε: πολλά "κρίμα" εκφράζει για τους "ψεύτες", "χαλκευτές", "ανήθικους", "εμπαθείς" που "διαστρέφουν αυτό το ισχυρό βήμα της δημοκρατίας και έκφρασης των πολιτών". Με όσες περισσότερες μπίζνες ανοίγονται τα σητειακά αφεντικά, τόσο πιο "εμπαθείς" θα αποκαλούμαστε και ‘μεις.. . Μιλούμε για σωρεία πληροφοριών λοιπόν κι όχι για δυνάμεις του καλού και του κακού..

Μιλήσαμε περί ηθικής παραπάνω, όμως.. για να θυμηθούμε.. .Πού έγκειται αυτή η βδελυρή προσκόλληση στο ΠΑΣΟΚ? Μα στους διορισμούς του Καρχιμάκη υπέρ της οικογένειάς του και στην πρόωρη σύνταξή του υπό την εντολή του ΠΑΣΟΚ λόγω της "αντιστασιακής" του δράσης όταν διετέλεσε χωροφύλαξ επί χούντας. Ποτισμένο λοιπόν το αίμα του με την επαναστατική ηθική, οδεύει ακατάπαυστα στη διαφύλαξη των ίδιων αφεντικών που σήμερα προβληματίζονται για το αν θα σου φέρουν τους μπάτσους στην οικεία για να σε μαζέψουν σε περίπτωση κατοχής πουλερικών για προσωπική χρήση.

Προς το παρόν στέκεται πλάι στο βουλευτή μη ζητώντας του τουλάχιστον τα ρέστα για την ανέκαθεν καθοδική πορεία της Ένωσης ιδίως όταν υπήρξε Υφυπουργός Αγροτικών και γνώριζε από πρώτο χέρι τη χρεοκοπία που επερχόταν. Στέκεται επίσης πλάι στο διευθυντή της Ένωσης συνεταιρισμών Μπελιμπασάκη, στον πρόεδρό της, με μία σταθερή διαφήμιση της Ένωσης στις φυλλάδες του αποδίδοντας ευθύνες για την υποβάθμισή της, στη γνωστή κρίση.. Έτσι. Απλουστευμένα για καλή χώνεψη είπαμε, όπως χαρακτηριστικά και με εκλαϊκευμένο καημό, αναφέρει την υποτίμηση του λαδιού και της σταφίδας σαν "αποσβουρά".

Έτσι συνεχίζουν ανώδυνα, τα θρέμματα του ΠΑΣΟΚ την παρακμή της αγροτικής πολιτικής και την περιβαλλοντική καταστροφή όπως την έχουμε αναλύσει με βάση τα σχέδια της κλίκας του δημάρχου. (Επιβάρυνση ΧΥΤΑ, πράσινη ανάπτυξη, διατήρηση εργοστασίου στον Αθερινόλακκο κλπ).

Με τα φωτοβολταικά να κερδίζουν έδαφος με τους Πετράκηδες, ο γραφιάς είναι δεινός υποστηρικτής των τακτικών τους, όμως πουλάει την αλληλεγγύη του σε βάρος του Νίκου Πετράκη που δηλώνει ευθέως πως τον ανέχεται.. όχι πως έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία για μας, όμως δε μπορούμε να μην προβάλουμε τον "αντιεπαγγελματισμό" της εχεμύθειας των γιάπηδων, αφού εκείνος φτάνει στ’ αυτιά ημών των ξερακιανών του υπόκοσμου!

Πάμε για τα υπόλοιπα, όπου γράφει για ανώνυμους συκοφάντες που φέρνουν σε δύσκολη θέση τα θύματά τους. Που ούτε μπορούν αυτοί οι ταλαίπωροι να μας "καθίσουν στο σκαμνί και δε μπορούν να ανοίξουν συζήτηση με τέτοιου είδους ανθρώπους…". Το ότι δε μπορείτε να φτάσετε κάποιους στο σκαμνί, σημαίνει πως κινούνται σε πλαίσια νομιμότητας. Το ότι δε βγαίνουμε ανοιχτά για κουβεντούλα, συμβαίνει πρώτον διότι δεν έχουμε ‘’μεγάλες’’ βλέψεις, δεύτερον επειδή δε μπορούμε να κατονομάσουμε τη διαφθορά ασχολούμενοι παράλληλα με μηνύσεις ανθρώπων που δεν αντέχουν την πολιτική κριτική και θίγονται προσωπικά. Μάλλον η συγκεκριμένη τάση για παραδειγματισμό φανερώνει επί της ουσίας ενόχληση, για την καθόλου ουτοπική ύπαρξη όσων αποκαλύπτονται.

Όσο για την αδυναμία συζήτησης μέσα στο blog είναι αφελές να εξηγήσουμε αν υφίσταται, αφού παρόμοιες με του γραφιά ενστάσεις έχουν διατυπωθεί ξανά για τα δημοσιεύματα και έχουν δοθεί και απαντήσεις επ’ αυτών, μέσα σ’ αυτό. Όλος ο συρμός περί λασπολογίας του blog βρίσκεται ακόμα εκεί με ατόφιους τους διαλόγους και είναι ορθάνοιχτα εκτεθειμένο σ’ αυτή την αρνητική κριτική προτού αρχίσει ο επαναστάτης "εφημεριδοπώλης" να μιλά για σκοτεινούς blogger. Επομένως, οι υποδείξεις στον κόσμο για "περιφρόνηση απέναντί μας", ακούγονται τουλάχιστον σαν αποστειρωμένη χειραγώγηση του όχλου επί δεκαετίας 70’. Κάτι σε… "φίλα το χέρι του παπά διότι πάει άσκημα".. Κι αν είναι όλα τόσο επικίνδυνα, άσε τον κόσμο να διαλέξει εκείνος τη συμπεριφορά του, γιατί έτσι εκτίθεσαι με φόβο...

Έπειτα, διατυπώνει ο "αγωνιστής" τη φράση "θλιβερά δημοσιεύματα".. Για τα θλιβερά όμως αυτά δημοσιεύματα υπάρχει αρκετός κόσμος που δείχνει την αλληλεγγύη του γράφοντας. Αν παρακολουθούνταν το blog μόνο για την πρόκληση θα είχε σταματήσει προ πολλού να "κινείται". Μήπως χάνει πελατεία και αγχώνεται? Τι σου κάνουν τα μιάσματα του περιθωρίου..

Εντοπίστηκε και το ειρωνικό σχολιάκι που αφορά το σερβίρισμα των δημοσιευμάτων με τον "μανδύα της πολιτικής και κοινωνικής-και μάλιστα ΄΄προοδευτικής΄΄!-κριτικής. Ευτελίζοντας έτσι και το βασικό αυτό μέσον της δημοκρατίας και της προόδου." Ένας συντηρητικός γραφιάς, μόνο αντίθετος μπορεί να είναι από έναν "προοδευτικό"(εύστοχο τον λέμε εμείς), αφού η διαφορά τους δεν υφίσταται μόνο στο ύφος της κριτικής αλλά κυρίως στις πολιτικές τους πεποιθήσεις και δράσεις. Υπάρχουν βέβαια και τα "κρατήστε με μην τον τσακίσω" της αριστεράς αλλά τίθεται εκτός συναγωνισμού, αφού μένει μόνο στα "σκληρά", προοδευτικά, κινηματικά λόγια. Ένας συντηρητικός επίσης, δε γνωρίζει την προοδευτική γραφή, απλώς την αναγνωρίζει. Προτιμά να παίζει σε διπλό ταμπλό δείχνοντας την οικειότητά του μ’ αυτήν ώστε να πετύχει ένα πιο εμπορικό προφίλ στους πελάτες της εφημερίδας, όμως ισχύει το "όσα δε φτάνει η αλεπού κλπ κλπ……" και το "δε βαριέσαι, ας μην υπερφορτώνουμε τον ελληνικό εγκέφαλο".. Επιστροφή στην απλουστευμένη γραφή της ημιμάθειας.

Μην ξεχνάμε πως αυτός ο δικαστής της ανωνυμίας και εχθρός της ανεντιμότητας, εκμεταλλεύτηκε πριν 3 χρόνια περίπου ένα δημοσίευμα από blog που συκοφαντούσε τον Πλακιωτάκη της ΝΔ. Αμέσως έσπευσε να το χρησιμοποιήσει, όταν η φήμη αυτή παρουσίαζε τον Πλακιωτάκη σαν εμπλεκόμενο σε καυγά στη διάρκεια του οποίου τον μαχαίρωσαν. Στόλισε λοιπόν ένα αρθράκι για πάρτη του λέγοντας πως την πληροφορία ξέθαψε από blog..
Δεν ήταν όμως τότε ανώνυμοι και συκοφάντες εκείνοι που τα έγραψαν αυτά(?). Ούτε ο ίδιος που τα χρησιμοποίησε..(?)

Κι αυτό θα πρέπει να θεωρείται πολιτικός λόγος.. Και ο εκπρόσωπός του, γνώστης και υποστηρικτής της "προοδευτικής" κριτικής..

Οι πολυεθνικές όπως και να ‘χει "πάνε γι’ άλλα". Στην Κερατέα ηλικιωμένες πετάνε πέτρες κι εδώ λένε για "ειδικούς σκοπούς". Το ελαιόλαδο της Σητείας όφειλε να είναι ο αρχαιολογικός χώρος της Κερατέας. Τα αφεντικά κάνουν διακοπές στη Σητεία ανενόχλητα το Πάσχα.(Τουλάχιστον ήταν εμφανής η περιφρόνηση που εξέλαβαν από τους περισσότερους κατά την άφιξη στο αεροδρόμιο).

Εξεγέρσεις στον αραβικό κόσμο διδάσκουν τον πόλεμο κι εδώ "μετράμε" λέξεις μη μας στήσουν οι γραφιάδες-μούλοι των τζογαδόρων στο "σκαμνί", οι οποίοι ουδέποτε απαντούν πολιτικά επί των ζητημάτων παρά μόνο αναμασάνε αερολογίες και αξίες της δημοκρατίας(!).

Μήπως ο Καρχιμάκης αποφεύγει κάποια ανώμαλη προσγείωση για οριστικό αραλίκι, στην πόλη που τον "συγκινεί" και στην οποία δημιουργεί ήδη και τις υποδομές κεφαλαιακά για την ενασχόληση με καφετέριες?

Μήπως τα αφεντικά φοβούνται αρκετά το internet? Μήπως μας οργανώνει ταχύτατα αυτό το μέσο σε καιρούς οξυμένης σήψης των αφεντικών και όχι μόνο? Μήπως η φράση "παπαγαλάκια των ΜΜΕ" γίνεται ευρέως υιοθετούμενη? Μήπως να ανησυχώ που με κάθε νέο μέτρο της κυβέρνησης η γιαγιά μου ξέρει ότι θα χει και ο μπόγιας δυο πυρήνες(ΣΠΦ) σακιασμένους? Πόσα "σκαμνιά" θα θέλανε να χώσουν τα αφεντικά στο wikileaks? Τι ρόλο είχε το internet στην εξέγερση της Αιγύπτου?



Υ.Γ.1 Ο φασιστικός τρόπος επιλογής των άρθρων που στέλνονται στο "δημοσιογράφο" Ρεμπελάκη προς δημοσίευση, είναι γνωστός. Δύσκολα πληροίς τις προυποθέσεις του...

Υ.Γ.2 Η διαστρέβλωση με την οποία ο δημοσιογράφος Ρεμπελάκης "μεταλλάσει" την άκρατη και δίχως όρους ενημέρωσή μας σε εμπάθεια, μας οδηγεί να πούμε το εξής: Αυτό που ονομάζει ένας καθεστωτικός δημοσιογράφος "εμπάθεια", για μας είναι συνέπεια στην ηθική.

antiMATer