(κάτω τα χέρια από τον 26χρονο του ΤΕΙ σητειας κι απ'τους υπόλοιπους συλληφθέντες) ΠΕΡΙ ΚΡΙΣΗΣ ξανά...

1)Η νοοτροπία του δανεισμού και της ανεξέλεγκτης αγοράς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε οικονομική, δηλαδή καπιταλιστική κρίση.(Ο εκάστοτε παρόν δανεισμός και η μετέπειτα εξόφλησή του αφορά τα συγκεκριμένα οικονομικά δεδομένα της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου του δανεισμού. Οι τιμές των προϊόντων αυξάνονται στη διάρκεια του χρόνου ενώ παράλληλα οι μισθοί μειώνονται).Η πίστωση για μακροπρόθεσμες αποπληρωμές,επιτρέπει ρεαλιστικά μόνο τη δυνατότητα απόπειρας υποβολής της:την εκκίνηση που οξυγονώνει τον παγκόσμιο τζόγο.

2)Η κρίση δεν είναι μόνο ζήτημα οικονομικό αλλά και πολιτικό αφού πολιτικά πρόσωπα συνέβαλαν στην έντασή της, με την καταβρόχθιση χρήματος.

3)Τα απανωτά μέτρα των αφεντικών οξύνουν την πλαδαρότητα των αντιδράσεων των θυμάτων τους δημιουργώντας αντικοινωνική αρένα στην οποία νεκρώνονται οι αντιδράσεις σπέρνοντας πανικό. Δημιουργείται κατάλληλο έδαφος για την αποδοχή της αδράνειας των εργατοπατέρων της χώρας.

4)Με δεδομένη την κρίση που γεννά ο καπιταλισμός, παρατηρούμε το φόβο της μεσαίας τάξης να αγγίξει την κατώτερη. Καταρρίπτεται η φιλοδοξία της μεσαίας να αναρριχηθεί στην ανώτερη .Ήταν και είναι πλέον γεγονός πως δε θα τους επιτρεπόταν ετούτη η εκπλήρωση. Κι αυτό όχι επειδή θα έπαυαν να είναι μανιακοί καταναλωτές, αλλά επειδή θα εγκατέλειπαν εργασίες ζωτικής σημασίας για τους ήδη κρατούντες. Η οικονομική προσφορά της κάθε τάξης προς την από πάνω της σχετίζεται με τον αριθμό που την απαρτίζει, ο οποίος πρέπει στη μεσαία να μένει στη χειρότερη αναλλείωτα παραγωγικός άρα σταθιερός,ενώ στην κατώτερη να αυξάνεται .(Εδώ έρχεται ο απομηχανής μετανάστης).Μία συνέπεια της κρίσης επομένως είναι η προσγείωση στην υπενθύμιση κατανομής των ρόλων. Τα αυθεντικά αφεντικά διατηρούν τη θέση τους έχοντας σταθερή υλική απόλαυση λόγω κληρονομιάς, ξεσκονίζουν πλούτο με την άπλετη άνεση του αυτοδημιούργητου, καταναλώνουν μόνο τοις μετρητοίς λόγω ΄΄σκοταδιστικών΄΄ υπέρογκων απολαβών, το δικαίωμα δηλαδή που κατέχουν αφού ξεκινούν σε στιβαρή οικονομική βάση.

5)Η ολέθρια καταστροφή του καπιταλιστικού ονείρου το οποίο δε μοιάζει να λουφάζει καθόλου προδοτικό, έχει καλά ριζωμένους τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του ώστε για την αποβολή τους ο καταναλωτής να χρειάζεται χρόνο παραπάνω από κείνο τον οποίο έχει ανάγκη ο καπιταλισμός για να ανακάμψει. Η αυτοκαταστροφική αντίφαση του φιλελευθερισμού ο oποίος ζητά διαρκώς υπνωτισμένους αγοραστές ενώ ταυτόχρονα τους ελαττώνει τη δυνατότητα κατανάλωσης, έχει δεδομένη την αναδιάρθρωσή του η οποία θα επανέλθει με νέες ‘’φούσκες’’: η επανάληψη τέτοιων εκρήξεων μόνο στο μέλλον θα δείξει αν θα τον επηρεάσει αρνητικά. Κι αυτό πάλι όχι απαραίτητα λόγω συνείδησης των καταναλωτών που θα πάψουν να ενδίδουν στην εφήμερη life style υλική αντιπνευματική ευτυχία αλλά λόγω της ώριμης πια μεθοδικότητας στο ρίσκο της κατανάλωσης. Ωστόσο είτε μιλάμε για την απάνθρωπη προσπάθεια των χρεωμένων είτε των χρεωμένων και απολυμένων να επιβιώσουν, τρεις προσφυγές διαφαίνονται μέχρι στιγμής… 1) Η στροφή στην παράνομη εργασία, όπως πορνεία χωρίς απαραίτητα εργοδότη, ναρκωτικά κλπ. (ενισχύοντας ξανά το κρατικό κεφάλαιο).2)Απαλλοτριώσεις .3)Αναζήτηση εργασίας στο εξωτερικό ερχόμενοι ξαφνικά στη θέση όσων μανιακά θέλουμε να πνίξουμε τόσα χρόνια στη λάσπη του ελληνικού εθνικισμού, του αφελούς αυτού συναισθηματισμού που αποπροσανατολίζει από το στόχο και εντείνει την επιφανειακή ερμηνεία της οικονομικής κρίσης.

6)’’....Συγκινησιακή πανούκλα. Ήταν ήδη το 1995 όταν ο πολύς κύριος Mπρεζίνσκι, πρότεινε σε εκλεκτή ομήγυρη [*] ότι το μέλλον του μεγαλύτερου μέρους της ανθρωπότητας θα είναι η tittytainment. Aυτή η σύνθετη, Mπρεζίνσκιας κατασκευής λέξη, απ’ το titty (αργκώ για το γυναικείο στήθος) και entertainment (διασκέδαση) περιέγραφε την γλυκειά αποχαύνωση, την μισοληθαργική μισοξύπνια κατάσταση του βρέφους όταν θηλάζει. Όχι μακρυά απ’ το λιμπιντικό υπονοούμενο της προσήλωσης στο γυναικείο στήθος, ο Mπρεζίνσκι απλά χειροκροτούσε την νηπιακή καθήλωση των υποτελών, σε καταστάσεις περίσσειας “πλούσιων” και “απλών”, εύκολα ικανοποιήσιμων, προπαντός όμως ακατέργαστων συναισθημάτων· και απουσίας λογικής.’’SARAJEVO

‘’Η πανούκλα των συγκινήσεων έγινε η κοινωνική κοινοτοπία. Kι αν χρειάζεται ένα μέτρο αυτής της νόρμας, βρίσκεται εύκολα στην εκθετική αύξηση των “ψυχολογικών προβλημάτων” των πρωτοκοσμικών, αλματώδη αύξηση τις 3 τελευταίες δεκαετίες. Γιατί αυτά τα “ψυχολογικά προβλήματα” που διαγιγνώσκονται συστηματικά πλέον σε όλες σχεδόν τις ηλικίες, με μια ιδιαίτερη τάση στις νεότερες, δεν είναι παρά οι αναπόφευκτες συναισθηματικές ανισορροπίες όντων που έχουν ακινητοποιηθεί σε καταστάσεις παιδισμού: με αυξημένες ανάγκες “προστασίας” όταν αυτό δεν δικαιολογείται πια.... Kαι αυξημένες αβεβαιότητες μέσα στην πραγματικότητα... H έξοδος απ’ τα “ψυχολογικά προβλήματα” είναι απλή: χρειάζεται να μεγαλώσει κανείς! Tαυτόχρονα όμως σχεδόν ακατόρθωτη. Eξού και οι χημικές θεραπείες, δηλαδή το μαζικό πρέζωμα’’.SARAJEVO

7)Περί ελλάδας-πειραματόζωο και εξόδου από το ευρώ.. .’’ Πρόκειται για μια σκόπιμη και χρήσιμη βλακεία, που πότε πότε επιβεβαιώνεται από “επίσημα χείλη” (ντόπια και διεθνή), αλλά διαδίδεται εύκολα χάρη στην χειραγωγική θαλπωρή της. Eκείνοι που παρουσιάζουν έτσι την κατάσταση, είτε είναι “δεξιοί” είτε “αριστεροί”, προωθούν σαν βασικό εργαλείο της ιδεολογικής τους ατζέντας, έναν “κρισιακό εθνικισμό”, παραλλαγή του πάλε ποτέ κλισέ της “ψωροκώσταινας”, της “φτωχής πλην τίμιας”, κλπ. Παραγράφουν (ή συσκοτίζουν) τί έχει συμβεί μέσα στο 2010, τί συμβαίνει τώρα, και τι θα συμβεί στο κοντινό μέλλον σε κράτη όπως: ισλανδία, ιρλανδία, ισπανία, γαλλία, λετονία, ουγγαρία, ρουμανία, αυστρία, ιαπωνία, πορτογαλία, ιταλία - για να αναφέρουμε μόνο κάποια. Kαι, το σημαντικότερο απ’ όλα, παραγράφουν ή συσκοτίζουν το πως προέκυψε και εξελίσσεται η τωρινή φάση της κρίσης στα κράτη αγγλία και ηπα! Eίναι όλες αυτές οι “μεγάλες δυνάμεις” “πειραματόζωα”; Tο γεγονός (απ’ τα τελευταία του Oκτώβρη) ότι το αγγλικό κράτος θα απολύσει σχεδόν 500 χιλιάδες υπαλλήλους του (περικόπτοντας λέει τις δημόσιες δαπάνες του κατά 94 δισ. ευρώ τα επόμενα χρόνια και, το χειρότερο, αναγκάζοντας την αυτού μεγαλειότητα να μην κάνει πάρτυ χριστουγέννων στο Mπάκιγχαμ), όλα αυτά λοιπόν είναι συνέπεια του ότι η αγγλία είναι “πειραματόζωο”;SARAJEVO

Όσο για την έξοδο από το ευρώ.. ''Οι εισοδηματίες κάθε είδους που διαθέτουν υψηλές καταθέσεις σε ευρώ θα ενημερωθούν έγκαιρα για μια τέτοια προοπτική και θα μεταφέρουν τις καταθέσεις τους (σε ευρώ) εκτός ελλάδας. Όταν θα τις επαναπατρίσουν εν μέρει ή συνολικά, τα λεφτά τους θα έχουν αυγατίσει με όρους ‘’νέου εθνικού νομίσματος’’, επειδή αυτό το τελευταίο θα έχει υποτιμηθεί (μάλλον ραγδαία παρά ήπια) σε σχέση με την αρχική ισοτιμία εξόδου. Αντίθετα, όσοι ζουν απ’την εργασία τους και μόνο (εργάτες, υπάλληλοι στα χαμηλά της κοινωνικής διαστρωμάτωσης) θα κερδίσουν μεν, μεσοπρόθεσμα, ‘’δουλειά’’ – όμως οι μισθοί τους θα έχουν σχετική αξία εντός ελλάδας. Η τελική ωφέλεια δεν πρόκειται (και δεν θα ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο) να κατανεμηθεί ομοιόμορφα σε όλες τις τάξεις……..''.SARAJEVO

‘’Στο ένα επίπεδο διεξάγεται ο παγκόσμιος “εμπορικός” πόλεμος (το “εμπορικός” παραείναι ευφημισμός, ωστόσο το χρησιμοποιούμε για λόγους συνεννόησης) που αφορά την “κατάκτηση” ή την “διατήρηση” αγορών· κι αυτός ο πόλεμος διεξάγεται καθολικά, όχι δηλαδή επιχείρηση εναντίον επιχείρησης, αλλά κρατικές συμμαχίες αφεντικών εναντίον άλλων συμμαχιών: μέσω νομισμάτων. Mέσω της ανταγωνιστικής υποτίμησης των νομισμάτων. Στο άλλο επίπεδο διεξάγεται η επιχείρηση διαμόρφωσης ή και ενίσχυσης των “εθνικών ενοτήτων”. Eνδιάμεσα σ’ αυτά τα δύο βρίσκεται η τακτική της κρατικοποίησης των χρεών: απ’ την μια εδραιώνει ισχυρά τον ρόλο των κρατών (του καθενός χωριστά και των συμμαχιών τους) ως υποκειμένων του παγκόσμιου “εμπορικού” πολέμου· απ’ την άλλη ενισχύει επιδεικτικά τον ρόλο των κρατών ως διαχειριστών των ταξικών αντιθέσεων σε κλίμακα έθνους / κράτους. Eπιστράτευση των από κάτω, μάχη μεταξύ των από πάνω: η πολιτική οικονομία του καπιταλισμού σε φόρμα.’’SARAJEVO

antiMATer