Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

ΑΚΡΑΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ KATAΣΤΟΛΗ


Έπειτα από την εμφανή σε όλους σήψη των αφεντικών ο εκφοβισμός στήνεται χωρίς μέτρο και μάσκες. Παίρνοντας σα δεδομένη την απαραίτητη παρουσία του Πασόκ στην εξουσία στην περίοδο της κρίσης βλέπουμε έμπρακτα τον κατασταλτικό του ρόλο σε βαθμό διείσδυσης στα μέσα οπορτουνιστικής προπαγάνδας και στο μόνο συνδικαλιστικό όργανο που μπορεί θεωρητικά να οργανώσει απεργίες διαρκείας, τη γνωστή ελεγχόμενη από το Πασόκ ΓΣΕΕ. Οι αντιδράσεις της οξύνονται μόνο στη θέα της αντιπολίτευσης. Από την άλλη έχοντας γίνει η τωρινή εξουσία η διαχρονική ταΐστρα της ιδιοτέλειας των ΜΜΕ, νιώθουμε ξανά την αλληλεγγύη μεταξύ τους, μόνο που τώρα στρέφονται ακόμα και εναντίον των δογματικών τους πιστών σκυλιών αφού η κρίση( την οποία φορτώνουν τα εσωτερικά αφεντικά μόνο στους ΄΄κακούς ξένους΄΄) ,δεν κάνει εύκολα διακρίσεις. Στον εσωστρεφή κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται στη χώρα, τα ΜΜΕ αποπροσανατολίζουν σε συνεργασία με τους μπάτσους, προσπαθώντας να στήσουν συνομωσίες για ανύπαρκτες οργανώσεις ή για πιθανές εξαρθρώσεις ή για επικίνδυνους εκκολαπτόμενους τρομοκράτες.

Η Ν.Δ. γνωρίζοντας την κρίση που επερχόταν και την παρακμή της χώρας λόγω της μετέπειτα υπόλογης θέσης όλων των διαχρονικών εξουσιαστών πολιτικών της ,θα έμπαιναν στο στόχαστρο του ελέγχου για κείνα που είχαν και οι ίδιοι ΄΄φάει΄΄ όλα τα χρόνια, για ‘κείνα που έτσι κι αλλιώς θα ΄τρωγαν στην τελευταία τετραετία με την καθιερωμένη συχνότητα κι έτσι με δεδομένη τη συκοφάντιση όλων, θα χειροκροτούνταν λόγω ηλιθιότητας αν δεν άρπαζαν την τελευταία ευκαιρία να φάνε ό,τι βρουν μπροστά τους ευθαρσώς, μανιωδώς. Πρόλαβε λοιπόν η Ν.Δ. ν’ αφανίσει ό,τι πέρασε απ’τα χέρια της απολαμβάνοντας αρχικά, κι έπειτα εξυπηρετώντας ένα γενικότερο πολιτικοοικονομικό σχέδιο παραχώρησης του πλήρους κοινωνικού ελέγχου, της μετάφρασης της διεθνούς καπιταλιστικής αγριότητας σε ρατσιστικού είδους γερμανικές επιβολές, της νάρκωσης οργής από τα συνδικάτα, της παρερμήνευσης της κρίσης μέσω των ΜΜΕ και των επουλωτικών ελπίδων, στους ειδήμονες της διαχείρισης του όχλου: το Πασόκ. Σ’ ένα μετριοπαθές ΄΄σοσιαλιστικό΄΄ προφίλ (χωρίς μικροανυπακοές εθνικιστικού τύπου στις επιβολές των δανειστών). Είχε η Ν.Δ. όλη την άπλετη ασυδοσία να απολαύσει εμφανώς, το ξέπλυμα χρήματος κι ό,τι λοιπά υπόγεια προσφέρονται στην εκάστοτε εξουσία, μα στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν φυσιολογική απόρροια να συμβεί ακραία ώστε να καταψηφιστεί χωρίς συγκεκριμένη μεθόδευση.

Η αριστερά μέσα σ’ αυτή τη μαζική επίθεση των δανειστών συνεχίζει να έχει ανησυχίες υπαρξιστικού τύπου και κρίσεις ταυτότητας.Κι έτσι σαν εύκολη γνωστή λύση έρχεται το καπέλωμα των κινητοποιήσεων(βλέπε κκε), η εύνοια που δείχνουν συγκυριακά στους αγωνιζόμενους προσκαλώντας τους στην κάλπη(βλέπε συριζα), οι αποστειρωμένες ελιτίστικες υποδείξεις τους για κάποια δράση που θα ήθελαν να υλοποιήσουν(βλέπε κκε), αλλά φοβούνται την πιθανή μη εμπορική έκβαση που μπορεί να τους επιφέρει ένα συγκρουσιακό προφίλ. Όπως με την επίθεση στο Χατζιδάκη της Ν.Δ. (κι έτσι τα ρίχνουν στους προβοκάτορες και στις συντριπτικές μειοψηφίες,υιοθετώντας τακτικέςΜΜΕ τα οποία καθόλου δεν ήθελαν να φανεί πως μεσήλικες χωρίς κουκούλες τον ξυλοφόρτωσαν ). http://www.thersitis.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=230:2010-12-16-18-01-33&catid=59:2009-02-27-23-12-52

Το χρονικό της καταστολής ξεκινά πρώτ’ απ’ όλα από τη ΓΣΕΕ που περιμέναμε από το Σεπτέμβρη να κηρύξει απεργίες. Αντ ’αυτού πήραμε μία μονοήμερη στις 15 Δεκέμβρη όπου αμέσως μετά μεσολαβούν καθόλου τυχαία τα χριστούγεννα.

Μπορεί να γίνονται κινητοποιήσεις από σωματεία, μεμονωμένες απεργίες, στάσεις εργασίας κλπ, όμως δείχνουν σπασμωδικές κι απομονωμένες αυτές οι κινήσεις κι έτσι είναι δύσκολο να ορίσουν γενικές απεργίες όπως η ΓΣΕΕ, στα πλαίσια των οποίων θα αντιμετωπίζονταν και οι επιστρατεύσεις που έγιναν για τους οδηγούς φορτηγών. Εκεί που τα σκυλιά του κεφαλαίου σαστίζουν στην ακινησία των καυσίμων. Η διάρκεια λοιπόν των απεργιών της ΓΣΕΕ είναι το αμέσως επόμενο χρέος της.

Γι αυτό όσο καθυστερούν οι εκπρόσωποί της, τόσο θα πρέπει ν’ανησυχούν για την επόμενη φορά που θα τους περιμένουμε να βγάλουν ρουφιάνικο λόγο σε πλατείες.

Τα ΜΜΕ χέρι χέρι με τους μπάτσους ξεκίνησαν τις ΄΄εξαρθρώσεις΄΄. Αρχές Νοεμβρίου έγιναν συλλήψεις στο Παγκράτι. Καλοπληρωμένοι δημοσιοκάφροι μιλούσαν για άτομα που δεν έχουν δουλέψει ποτέ τους, προβάλλοντας ένα λούμπεν υπόβαθρο των ταξικών επιθέσεων των συλληφθέντων ενισχύοντας έτσι την ποινικοποίηση πολιτικών πράξεων μιας και η βία που ασκείται τελευταία από την εξουσία αρχίζει από πολλούς ακόμη και νομιμόφρονες να αμφισβητείται για τη νομιμότητα και την ηθική της. Από τη δικιά μας οπτική για το αντάρτικο πόλης, αυθεντικές επιθέσεις είναι εκείνες που στοχεύουν στον πραγματικό καπιταλιστικό εχθρό και οι οποίες τεκμηριώνονται με στοχευμένο πολιτικό λόγο σε προκηρύξεις. Κρατάμε το αποτέλεσμα και το κοινωνικό αντίκτυπο της δράσης, για να μείνουν οι ιδέες. Αν αυτή κυνηγιέται με συνέπεια τότε τα προσωπικά των υποκειμένων της μας είναι αδιάφορα. Οι μικρότητες είναι η επιστήμη της λαϊκίστικης και μικροαστικής συγκάλυψης στιβαρών αντισυστημικών δράσεων.

Αναρωτιόμαστε ρητορικά μήπως θα πρέπει να ζητήσουμε από τους εκπροσώπους του μεταχουντικού τραπεζικού φασισμού χωρίς σβάστικα, να μας πουν αν έχουν καταγράψει την προσωπική ζωή των εξεγερμένων του πολυτεχνείου για να δούμε αν ήταν έγκυρη η εξέγερση.

Έπεται συνέχεια το Δεκέμβρη με τη ΓΣΕΕ να έχει ορίσει στις 15 τη γενική απεργία αλλά προηγείται η 6η Δεκέμβρη με την ΄΄επέτειο΄΄ πλέον της εξέγερσης. Μουσειακού τύπου εορτασμοί εξεγέρσεων παίρνουν τη μορφή του πένθους και δεν ορίζουν το μέλλον. Η επέτειος γίνεται κεντρικός άξονας εκτόνωσης που προσφέρει την ασφάλεια του κεκτημένου άρα της νωθρότητας. Λίγο πριν, προηγείται το γεμάτο συναισθηματισμούς ντοκιμαντέρ του κούλογλου για το θάνατο του Γρηγορόπουλου, με απουσία πολιτικής κριτικής. Καμία αναφορά στην αύξηση της αστυνομικής βίας από το Δεκέμβρη του 08 προς όλους ανεξαιρέτως που διαδηλώνουν, καμία γενικολογία για δολοφονικές επιθέσεις από μπάτσους στα σύνορα και στα κρατητήρια εναντίον μεταναστών (έτσι που να μην έχουν ν’αναμασάνε κάποιοι για μεμονωμένα περιστατικά δολοφονικής βίας από μεριάς των μπάτσων), καμία για θανάτους από χημικά όπως π.χ. του φορτηγατζή στη διάρκεια των κινητοποιήσεων, διότι όλ’αυτά για τους ρουφιάνους δημοσιογράφους συνιστά αναπόφευκτα πολιτικά κομματική θέση. Θέλει ρίσκο να μη συγκρουστείς επιλεκτικά ως ευνοούμενος. Εδώ υπάρχει αντιπροσωπευτικό κείμενο που ασκεί κριτική στο καθεστωτικό ντοκιμαντέρ : http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1231996).

Πριν ακόμη την 6η Δεκέμβρη, μπάτσοι και ΜΜΕ ανακοινώνουν τις ΄΄εξαρθρώσεις΄΄ πετυχαίνοντας τον αποπροσανατολισμό από τη σύγχυση που προκαλεί απανωτά η κρίση, κατορθώματα και ουτοπικούς όπως φάνηκε ηρωισμούς, αλλά και τρομοκρατία για τη συμμετοχή στις πορείες. Βρέθηκε γιάφκα στο Αγρίνιο είπαν, όπλα στη Χαλκιδική, και στη Νέα Σμύρνη. Και διασταύρωση για οργανωμένες δράσεις των κατόχων που δεν είχαν, την τρομοκρατία σχετικά με την καταστολή που επεφύλασσαν για τις προβλεπόμενες κοινωνικές δράσεις του Δεκέμβρη, την πέτυχαν. Καμία τεκμηρίωση δε φανερώθηκε στη συνέχεια για τη χρήση των όπλων. Μη έχοντας σοβαρά στοιχεία με το μέρος τους, προσπάθησαν να ποινικοποιήσουν την οπλοκατοχή συνδιάζοντας την με έντυπα πολιτικού περιεχομένου και με τη συμμετοχή ατόμων σε κοινωνικές δράσεις κάτι που απέτυχε ξανά. Πρόσθετο συστατικό πανικού έγινε και η εισβολή στο αναρχικό στέκι Ναδίρ από ασφαλίτες και μπάτσους με μυθοπλασίες ξανά για προπαρασκευές τρομοκρατικών χτυπημάτων. Μπορεί επίσημα να σταμάτησε ο κουκουλονόμος, όμως τώρα όχι μόνο η κουκούλα είναι ποινικοποιημένη, αλλά και τα βιβλία, οι σημαίες, τα αρχεία του υπολογιστή σου, η κατεύθυνση προς την πορεία η οποία καταλήγει σε προληπτικό έλεγχο-προσαγωγή μέχρι τη λήξη (της πορείας).

Στις 15 Δεκέμβρη η αστυνομία αμόλησε στους δρόμους όλη την ασφαλίτικη καμπάνια που διέθετε, διδάσκοντας το συμμοριακό. Οι δυνάμεις καταστολείς γίνονται όλο και πιο ισχυρές και πολυάριθμες. Κι όσο καλλιεργεί τη βία η μία πλευρά τόσο την αναπαράγει εναντίον της και η άλλη. Όμως επειδή η σύγκρουση δεν γίνεται επί ίσοις όροις με διαρκή διόγκωση αυτής της ανισότητας, κάποτε η ΄΄λαβωμένη΄΄ μεριά θα ζητήσει ώριμο καρπό από τις παραδοσιακές πρακτικές που οδηγούν μόνο σε αδιέξοδο, μέχρι να σφηνωθεί στα κλουβιά της ή να παίξει στα πλαίσια της ηθικής του αίματος που της διδάσκουν τόσα χρόνια. http://www.youtube.com/watch?v=xr4YF02ZS9w&feature=player_embedded

http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1240290

Ακροδεξιοί και φασίστες προβάλλονται ως σεχταρισμένοι του φιλελληνικού αντικαθεστωτισμού ενώ παράλληλα θρέφουν την εκάστοτε κρατική καταστολή

Οι μπάτσοι δεν είναι εργάτες ούτε το κράτος θα τους ήθελε ως τέτοιους, προκειμένου να βλέπουμε τα μάτια του σ’αυτούς. Δε χρειάζεται ιδεολογικό φιλτράρισμα για την παραγωγή μπάτσου και ασφαλίτη. Το να ασκείς αυτό το επάγγελμα είναι πολιτική θέση.

antiMATer

1 σχόλιο:

  1. η μπατσοσίνη είναι πολιτική θέση, το θέτεις στα σωστά κοινωνικό-πολιτικά πλαίσια που θα έπρεπε να το τοποθετούμε όλοι.

    Η σήψη ήταν και είναι γεγονός, το μόνο όπλο μας η μαζικότητα και η συντροφική και μη αλληλεγγύη.
    Να μην ξεχνούμε πως οι ταξικές συνειδήσεις γεννιούνται εκεί έξω στα οδοφράγματα.

    Στην εθνική ενότητα είμαστε προδότες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή